ஒன்றிரண்டு வாசகங்கள்
உன்னைப் பற்றி நானெழுத
வெள்ளைத் தாளில் ஓடு மடி
வெள்ளைத் தாளில் ஓடு மடி
கவிதை என்ற பேரருவி
சிந்தி விழும் துளி சிரிப்பும்
உன்னுடனே உறவு சொல்லும்
பொத்தி வைத்த ஆசையெல்லாம்
நீ நடக்கக் கூட வரும்
கற்பனைக்கு கரு அமைய
உன்னை பற்றியே நினைத்திருக்கும்
கண் விழிக்கும் நேரமெல்லாம்
உன் முகமே சுற்றி நிற்கும்
எதை பற்றி நானெழுத
உன்னிடம் பொய்யுரைக்க ஆசையில்லை
உண்மையடி நீ எனக்கு காதலியே!
அழைத்து செல்வாயா ?
வேகமேடுக்கும் உன்விழிகளின் பார்வையில்
என் நினைவுகளையும்
சேர்த்து அழைத்து செல்வாயா?
உன் உள்ளத்தில் பயனியாக
வர அனுமதி கேட்கிறேன்
பாலைவனத்தில் தனியாக சிக்கி
தவிக்கும் நான்
வழியுமின்றி விழியுமின்றி
கிடக்கிறேன்
அழைத்து செல்வாயா ?
உன் நீண்டநேசப் பயணத்தில்.......................
என்னுயிர் நின்று விடும்
உன் உள்ளத்துப் பயணியாக
வந்த என்னிடமே செல்ல
வழி கேட்கிறாயே பெண்ணே!
எங்கேயாவது செல்................
பயணத்தை நிறுத்தி மட்டும்
விடாதேஎன்னுயிர் நின்று விடும்.........
அதிசயம் தானே நான்..
சாவையருகில் பார்த்ததாக பலர்
சொல்லியிருக்கிறார்கள்
நானோ சாவையே பார்த்து
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்
நீ உள்ளே வந்தாயே அந்நொடியே
என்னுயிர் பிரிந்து விட்டது
இருந்தும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்
பெண்ணே ! அதிசயம் தானே நான்.....................
No comments:
Post a Comment
உங்களின் கருத்துக்களே எனது படைப்புக்கு உரம்