அன்பு நிறைந்த முகம்
ஆசை குறைந்த மனம்
பொன்னின் திறந்த குணம்
தேனின் இனிய மணம்
என் கண்ணில் விழுந்த கனம்
கண்மணியே என் இதயம் கேட்டதென்னவோ
நீ என் விழியில் உதயமான நிலவோ
சொல்லில் புதிய நடை
உன் மெளனம் அதற்கு உடை
பூவில் விழுந்த மழை
உன் பேச்சில் விலகும் பிழை
அழகு உனக்கு நிறை
உன் அன்பு அதற்கு மறை
கண்கள் இரண்டும் திரை
உன் காதல் அதில் வளரும் பிறை......
வாசக நண்பர்களே பதிவு பிடித்திருந்தால்,உங்கள் கருத்துக்களையும் வாக்கையும் அளித்துவிட்டு செல்லலாமே
இயைபுத் தொடை மிக இயல்பாய் அமைந்த
ReplyDeleteகவிதை மனம் கவர்ந்தது
தொடர வாழ்த்துக்கள்
உங்கள் வாழ்த்திற்கு மிக்க நன்றி ஐயா.
Deletetha.ma 2
ReplyDeleteஅருமை... நல்ல வரிகள்...
ReplyDeleteஒவ்வொரு வரிகளிலும், முடிவில் சொற்களை நன்றாக உபயோகித்து உள்ளீர்கள்... (TR ஞாபகம் வந்தது...) வாழ்த்துக்கள்...
மிக்க நன்றி... நீங்கள் சொல்வது 90 முன் உள்ள டி.ஆர் தானே...
Deleteஅன்புள்ள ராஜா,
ReplyDeleteஉங்களின் இந்தப் பதிவை இன்றைய வலைச்சரத்தில் பகிர்ந்து கொண்டுள்ளேன்.
http://blogintamil.blogspot.in/2012/10/blog-post_13.html
நன்றி!